کد مطلب:8117 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » احكام

چرا علماي دين و مسئولان نظام اسلامي در مورد موسيقي و احكامي از اين قبيل موضع گيري محكمي نمي كنند و به اصطلاح تكليف را روشن نمي كنند تا عده اي از اين موضوع سوء استفاده نكنند؟

علماي دين در مورد موسيقي و خوانندگي حكم شرعي را بيان كرده اند و گفته اند كه اگر موسيقي مناسب مجالس عياشي و لهو و لعب باشد حرام و آوازه خواني هم علاوه بر ملاك فوق چنانكه محتواي باطل و فسادانگيز داشته باشد حرام است. در اين ميان بعضي از مصاديق موسيقي و آواز قطعاً از مصاديق حرام هستند و ملاك فوق براي حرمت آنها وجود دارد كه اين قسم را كمتر در برنامه هاي صدا و سيما مي توان ديد و برخي موارد حالتي دو گنانه و مشتبه دارند كه به واسطه معلوم نبودن وضعيت آنها و بعضاً به جهت اختلاف فتواي فقها و مراجع (مانند برخي از مسائل كه اختلاف فتوائي در آنها به طور طبيعي وجود دارد.) نمي توان صراحتاً حكم به حرمت آنها داد كه حجم اين قسم در برنامه هاي صدا و سيما بيشتر است كه به خاطر مشكوك بودن موضوع و تعدّد اين موارد نمي توان به طور قطعي حكمي براي آنها صادر كرد. اما به نظر ميرسد سؤال اصلي شما در مورد موسيقي ها و آوازهايي است كه در بازار وجود دارد كه بسياري از آنها به لحاظ حكم قطعاً از مصاديق حرام هستند و حكم آنها را علما روشن كرده اند، ولي متأسفانه برخي از مسئولان اجرايي، به طور قاطع با اين موارد برخورد نمي كنند. به عبارت ديگر در اين موارد گرچه حكم روشن است، اما به لحاظ اجرايي كوتاهي وجود

دارد. نظير بسياري از كتاب هاي گمراه كنند كه به فتواي همة مراجع چاپ و انتشار آنها حرام است، ولي مي بينيم كه دستگاه هاي اجرايي به طور كامل از انتشار و توزيع آنها جلوگيري نمي كنند.